Ρατζαστάν Δυτική Ινδία Γιορτές Πουσκάρ

Αναχώρηση για το Δελχί μέσω ενδιάμεσου σταθμού.

Άφιξη στο Δελχί. Η σύγχρονη πόλη (Νέο Δελχί) ιδρύθηκε το 1911, αφού οι Βρετανοί αποφάσισαν να μεταφέρουν την πρωτεύουσα της Ινδίας από την Καλκούτα στην καινούρια πόλη. Τον θεμέλιο λίθο της νέας πόλης τοποθέτησε ο ίδιος ο βασιλιάς Γεώργιος ο Ε’ σε μια λαμπρή τελετή το Δεκέμβριο του 1911. Η σχεδίαση της νέας πόλης ανατέθηκε σε δύο διάσημους αρχιτέκτονες εκείνης της εποχής, τον Sir Herbert Baker και τον Sir Edwin Lutyens. Η πόλη σχεδιάστηκε από την αρχή κατά τέτοιον τρόπο ώστε να συμβολίζει την αίγλη και την ισχύ της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Η ξενάγησή μας ξεκινάει από την Πύλη της Ινδίας (μνημείο των πεσόντων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου). Σχεδιάστηκε από τον ίδιο τον Lutyens με έντονες επιρροές από ευρωπαϊκά πρότυπα. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1921 και το μνημείο εγκαινιάστηκε μαζί με την πόλη το 1931. Το Προεδρικό Μέγαρο (Rashtrapati Bhavan) αποτελούσε τον πυρήνα της πόλης. Αποτελείται από τέσσερα πατώματα και 350 δωμάτια που κάλυπταν μια επιφάνεια 19.000 τ.μ. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια ήταν το μεγαλύτερο προεδρικό μέγαρο παγκοσμίως. Ο σχεδιασμός του είναι ένας συνδυασμός από ευρωπαϊκά κλασικά πρότυπα με ινδικά στοιχεία στη διακόσμηση. Το συγκρότημα πλαισιώνεται από τα Υπουργεία Αμύνης, Εσωτερικών, Εξωτερικών και Εμπορίου. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και το Μέγαρο του Κοινοβουλίου. Συνεχίζουμε για το κέντρο της Παλιάς Πόλης του Δελχί αφού πρώτα κάνουμε μία στάση στο Rajghat, το μέρος όπου έγινε η καύση της σορού του Μαχάτμα Γκάντι. Στα μέσα του 17ου αιώνα ο αυτοκράτορας Shahjahan αποφάσισε να μεταφέρει την πρωτεύουσα από την Άγκρα και έχτισε ένα παλάτι, το Κόκκινο Φρούριο (Lal Qila), το οποίο διατηρείται σε άριστη κατάσταση. Ακριβώς απέναντι από το Κόκκινο Φρούριο εκτείνεται η πόλη που φέρει το όνομα του αυτοκράτορα (Shahjahanabad). Το εντυπωσιακότερο σημείο του Κόκκινου Φρουρίου είναι η Πύλη της Λαχόρης, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Παλιά Πόλη, όπου στις 15 Αυγούστου 1947 ο πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας Jawaharlal Nehru ύψωσε τη σημαία της χώρας. Έκτοτε κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου, την Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Ινδίας, ο εκάστοτε πρωθυπουργός υψώνει τη σημαία, εκφωνεί λόγο, παρακολουθεί παρελάσεις κι άλλες εορταστικές εκδηλώσεις. Επόμενη στάση στο σημερινό μας πρόγραμμα είναι το Μεγάλο Τζαμί της Παρασκευής (Jama Masjid), το οποίο κατασκευάστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα μαζί με την Παλιά Πόλη και το Κόκκινο Φρούριο, προκειμένου να αποτελέσει το θρησκευτικό κέντρο της πόλης. Είναι χτισμένο σε ένα υπερυψωμένο επίπεδο και δεσπόζει πάνω από την Παλιά Πόλη, ενώ η αυλή του μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερους από 25.000 πιστούς. Το τζαμί είναι κατασκευασμένο από κόκκινο αμμόλιθο και λευκό μάρμαρο, ένας συνδυασμός που θα επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη μετέπειτα αρχιτεκτονική των Mughal. Το Μεγάλο Τζαμί του Δελχί είναι το μεγαλύτερο της Ινδίας. Συνεχίζουμε με το μαυσωλείο του αυτοκράτορα Humayun. Ολοκληρώθηκε το 1527 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του σπουδαιότερου αυτοκράτορα των Mughal, του Akbar. Το μνημείο σχεδιάστηκε από Πέρσες αρχιτέκτονες και γι’ αυτό το λόγο είναι έντονο το περσικό στοιχείο με κύριο χαρακτηριστικό τις μεγάλες αψίδες. Τα βασικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του μαυσωλείου αποτέλεσαν έμπνευση και πρότυπο για το σχεδιασμό του σημαντικότερου μνημείου των Mughal, το Taj Mahal. Μία ωραία βόλτα με ρίσκο στην παλιά αγορά Chandni Chowk θα κλείσει τη σημερινή μας ξενάγηση.

Μετά το πρωινό μας μεταφερόμαστε οδικώς στην πόλη της Τζαϊπούρ, αφού πρώτα κάνουμε μια στάση για να επισκεφτούμε το συγκρότημα Qutub Minar. Το συγκρότημα βρίσκεται νότια από το Ν. Δελχί και περιλαμβάνει μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης, όπως ο πύργος Qutub Minar, ο ψηλότερος μιναρές κατασκευασμένος από πλίνθους και το αρχαιότερο τέμενος της πόλης, το Quwwat-ul-Islam. Στις αρχές του 13ου αιώνα εισβολείς από την Κεντρική Ασία κατέλαβαν την περιοχή και ίδρυσαν το Σουλτανάτο του Δελχί. Ο ιδρυτής της δυναστείας Qutb-ud-din Aibak θέλησε να φτιάξει ένα τελετουργικό και θρησκευτικό κέντρο στο σημείο ακριβώς όπου προηγουμένως υπήρχαν ινδουιστικοί και τζαϊνιστικοί ναοί, τους οποίους διέλυσαν και χρησιμοποίησαν τα υλικά τους, προκειμένου να κατασκευάσουν τις κιονοστοιχίες του τζαμιού. Η θεμελίωση του τεμένους στο ιερό αυτό σημείο για τους Ινδουιστές, είχε συμβολικό χαρακτήρα, καθώς προοριζόταν να επιβάλλει την υπεροχή του Ισλάμ. Οι κατασκευές στον πύργο και στο τέμενος συνεχίστηκαν μετά το θάνατο του πρώτου σουλτάνου από τους διαδόχους του. Το συγκρότημα επίσης περιλαμβάνει και διάφορα άλλα κτίσματα όπως μεντρέσες (ιεροδιδασκαλεία) και μαυσωλεία. Χαρακτηριστικό δείγμα ισλαμικού μαυσωλείου της προ-Mughal εποχής, κι ένα από τα πρώτα που χτίστηκαν στην Ινδία, αποτελεί ο τάφος του Iltutmish, δεύτερου σουλτάνου του Δελχί. Πρόκειται για μία μικρή τετράγωνη κατασκευή με θόλο, η οποία παρόλη την απλότητα του σχεδίου είναι πλούσια και πολύπλοκα διακοσμημένη. Άφιξη το απόγευμα στην Τζαϊπούρ και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Αργότερα θα έχουμε την ευκαιρία να περιηγηθούμε και να γνωρίσουμε το ιστορικό κέντρο της πόλης.

Η πόλη της Τζαϊπούρ, πρωτεύουσα του Rajasthan, ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1727 από τον Μαχαραγιά Jai Singh. Μέσα σε πέντε χρόνια η ζούγκλα, οι βάλτοι και τα χωριά της περιοχής μετατράπηκαν σε μία μοντέρνα πόλη με μεγάλους και φαρδύς δρόμους σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, σπίτια, καταστήματα και ναούς, καθώς επίσης και το παλάτι στο κέντρο της. Η πόλη αναπτύχθηκε αμέσως και γνώρισε μεγάλη οικονομική ακμή, και το εμπόριο ανθούσε στις αγορές της. Μεγάλα αρχοντικά (havelis) κατασκευάστηκαν, δείγμα του πλούτου και της ευημερίας εκείνης της εποχής. Το 1876 ο τότε μαχαραγιάς έβαψε ροζ την πόλη, προκειμένου να τιμήσει τον υψηλό καλεσμένο του, Πρίγκιπα της Ουαλίας και μετέπειτα Εδουάρδο VII της Μεγάλης Βρετανίας. Έκτοτε καθιερώθηκε το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα κι η πόλη ονομάστηκε “Ροζ Πόλη”. Η ξενάγησή μας ξεκινάει από το Φρούριο του Άμπερ, το οποίο βρίσκεται 11 χλμ. βόρεια από το κέντρο της πόλης. Το φρούριο χτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα από τον Raja Man Singh, ο οποίος ήταν τοπικός πολέμαρχος και ένας από τους στενότερους και πιστότερους συνεργάτες και συμμάχους του αυτοκράτορα Akbar. Το παλάτι-οχυρό είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο και αμμόλιθο. Αναπτύσσεται σε τέσσερα επίπεδα και συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων που προστατεύει η UNESCO. Ανηφορίζουμε προς το κάστρο με ελέφαντες και εισερχόμαστε σε αυτό από την Πύλη της Ανατολής (Suraj Pol). Ο ήλιος επίσης ήταν το έμβλημα της δυναστείας των Kachawaha Rajputs. Βρισκόμαστε στο πρώτο επίπεδο που ονομάζεται Jalebi Chowk, που στα αραβικά σημαίνει πλατεία συγκέντρωσης του στρατεύματος. Είναι μία μεγάλη πλατεία με δύο πύλες, που αποτελούσαν τις κύριες εισόδους του κάστρου, μία στα ανατολικά και μία στα δυτικά. Εδώ ο μαχαραγιάς παρακολουθούσε παρελάσεις των στρατιωτών της φρουράς του, οι οποίοι διέμεναν στις πτέρυγες περιμετρικά της πλατείας. Επισκεπτόμαστε το ναό της Shila Devi και θαυμάζουμε τα περίτεχνα σκαλίσματα από λευκό μάρμαρο και τις περίφημες ασημένιες πόρτες. Η θεότητα σχετίζεται με τη λατρεία της θεάς Kali. Ο ναός είναι ο ιερότερος χώρος του κάστρου. Χτίστηκε εξ’ αρχής μαζί με το κάστρο από τον Raja Man Singh, για να αποτελέσει το τελετουργικό του κέντρο. Ο μαχαραγιάς έφερε την εικόνα της θεάς μετά από επιτυχημένη εκστρατεία στην Ανατολική Βεγγάλη και την τοποθέτησε στο ναό. Από την Πύλη των Ελεφάντων ανεβαίνουμε στο δεύτερο επίπεδο του κάστρου όπου βρίσκεται το Παλάτι για τις Δημόσιες Ακροάσεις (Diwan-I-Aam). Το κτίριο, όπως άλλωστε και πολλά άλλα στο κάστρο είναι επηρεασμένο από την αρχιτεκτονική των παλατιών της Δυναστείας των Mughal (Φρούριο -Παλάτι της Άγκρα και του Δελχί). Την προσοχή όμως του επισκέπτη τραβάει η μεγαλοπρεπής Πύλη Ganesh Pol, μία διώροφη περίτεχνα διακοσμημένη κατασκευή, αφιερωμένη στον δημοφιλή θεό Ganesh, η οποία οδηγεί στα ενδότερα του Παλατιού. Το τρίτο επίπεδο, περιλαμβάνει δύο πτέρυγες, την ανατολική και τη δυτική, ανάμεσα στις οποίες υπάρχουν περσικής έμπνευσης κήποι (Char Bagh). Μερικά από τα πιο κομψά διακοσμημένα κτίρια του συγκροτήματος βρίσκονται σ’ αυτήν την εσωτερική αυλή όπως το Sheesh Mahal, το Παλάτι με τους καθρέπτες διακοσμημένο με δεκάδες ανακλαστικές επιφάνειες και χρωματιστά κρύσταλλα σε συνδυασμό με ζωγραφισμένα πλαίσια και ανάγλυφες εσοχές. Το εντυπωσιακό Sheesh Mahal είναι από τα παλαιότερα κτίρια του κάστρου καθώς ξεκίνησε τον 16ο αιώνα, για να ολοκληρωθεί αρκετά αργότερα την εποχή που ο Jai Singh ίδρυσε την Jaipur. Στο επόμενο και τελευταίο επίπεδο επισκεπτόμαστε τα διαμερίσματα και τους χώρους των επίσημων γυναικών και των παλλακίδων του μαχαραγιά (Zenana). Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται περίπτερο με κίονες και αψίδες, χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής των Rajput, όπου ο μαχαραγιάς περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του. Ο περιβάλλων χώρος ήταν διακοσμημένος με τοιχογραφίες, οι οποίες, αν και ξεθωριασμένες από το χρόνο, διατηρούνται μέχρι σήμερα. Κατηφορίζουμε, για να συνεχίσουμε την ξενάγηση στο κέντρο της πόλης της Τζαιπούρ, αφού κάνουμε μία στάση, για να φωτογραφίσουμε το Jal Mahal (υδάτινο παλάτι). Το παλάτι βρίσκεται στο μέσο της τεχνητής λίμνης Man Sagar, η οποία βρίσκεται βορειοανατολικά του κέντρου. Στο ανατολικό μέρος της λίμνης είναι ορατό το μεγάλο φράγμα μήκους 300 μ., κατασκευασμένο τον 16ο αιώνα. Στο κέντρο της πόλης η πρώτη μας στάση είναι το Hawa Mahal (παλάτι των ανέμων), το οποίο χτίστηκε το 1799 από τον μαχαραγιά Pratap Singh. Το πενταόροφο κτίριο με τα 953 μικρά παράθυρα και το ροζ χρώμα αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό ορόσημο της πόλης.
Στη συνέχεια εισερχόμαστε στο συγκρότημα του παλατιού της Τζαιπούρ (City palace), το οποίο κατασκευάστηκε από τον ιδρυτή της πόλης Jai Singh II παράλληλα με την κατασκευή της πόλης από το 1729 έως το 1732. Από τους πιο ενδιαφέροντες χώρους του παλατιού είναι η αίθουσα για τις ιδιωτικές ακροάσεις Diwan-i-Khas. Εισερχόμαστε στον εσωτερικό αυλόγυρο μέσω της εντυπωσιακής πύλης Singh Pol (πύλη των Λεόντων) με τις τεράστιες ορειχάλκινες πόρτες και τα εντυπωσιακά λιοντάρια-φρουρούς δεξιά κι αριστερά. Η προσοχή επικεντρώνεται στα δύο τεράστια ασημένια δοχεία που βρίσκονται στην αίθουσα, τα οποία είναι καταχωρημένα στο βιβλίο Guiness ως τα μεγαλύτερα παγκοσμίως με χωρητικότητα 8.182 λίτρα. Τα δοχεία τα κατασκεύασε ο μαχαραγιάς Madho Singh II, για να μεταφέρει πόσιμο νερό από τον Γάγγη γι’ αυτόν και την οικογένειά του, όταν ταξίδεψε το Λονδίνο το 1902 ως προσκεκλημένος στην τελετή στέψης του Εδουάρδου VII. Από το Diwan-i-Khas μέσω διαδρόμου διακοσμημένου με τις εικόνες των μαχαραγιάδων της δυναστικής οικογένειας περνάμε στον εσωτερικό αυλόγυρο Pritam Niwas Chowk με τις τέσσερις περίτεχνα διακοσμημένες πύλες και καταλήγουμε στο κυρίως κτίριο του συγκροτήματος, το επταώροφο Chandra Mahal (παλάτι της Σελήνης), που υπήρξε κατοικία της πρώην βασιλικής οικογένειας, η οποία παρά την απώλεια του βασιλικού τίτλου και των δικαιωμάτων συνεχίζει να ζει και σήμερα σ’ αυτόν τον τομέα του παλατιού. Στο συγκρότημα του παλατιού περιλαμβανόταν και το αστεροσκοπείο της πόλης Jantar Mantar. Ο Jai Singh II εκτός από ικανός στρατιωτικός και πολιτικός ήταν από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του. Ασχολήθηκε με τα μαθηματικά και την αστρονομία, και κατόπιν μελέτης όλης της διαθέσιμης τότε βιβλιογραφίας στα περσικά, αραβικά και σανσκριτικά, αποφάσισε να κατασκευάσει δικά του όργανα παρατήρησης. Ο Jai Singh II κατάφερε να εντοπίσει ελαττώματα σε διάφορα όργανα της εποχής του, όπως π.χ. σε αστρολάβους και ρολόγια, και αποφάσισε να κατασκευάσει τα δικά του μετά από προσωπική έρευνα και μελέτη. Από τα όργανα παρατήρησης που περιλαμβάνονται στο αστεροσκοπείο Jantar Mantar το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο Samrat Yantra (Μεγάλο Ηλιακό Ρολόι). Το Samrat Yantra είναι καταχωρημένο ως το μεγαλύτερο κι ακριβέστερο ηλιακό ρολόι παγκοσμίως και μαζί με τα υπόλοιπα αντικείμενα του αστεροσκοπείου περιλαμβάνεται στον κατάλογο της UNESCO. Συνεχίζουμε με το παζάρι της πόλης, το οποίο βρίσκεται μπροστά από τη νότια πύλη του παλατιού (Tripolia Gate). Αργά το απόγευμα θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την ομαδική προσευχή «Αάρτι» στον ινδουιστικό ναό που βρίσκεται εντός του ανακτορικού συγκροτήματος της πόλης. Δείπνο και διανυκτέρευση.

Αμέσως μετά το πρωινό ξεκινάμε για το «σουρεαλιστικό» Πουσκάρ. Καθοδόν θα σταθούμε στην Μουσουλμανική Ατζμέρ για να επισκεφθούμε τον Τζαμί και το πολύβουο παζάρι της. H Ατζμέρ θεωρείται πόλη ιερή μία που εκεί βρίσκεται το ιερό του Σούφη Khwaja Moinuddin Chishti, κέντρο προσκυνήματος και σεβασμού όχι μόνο για τους μουσουλμάνους αλλά και για όλους τους Ινδούς. Νωρίς το απόγευμα προσεγγίσουμε το Πουσκάρ, μια μικρή πολίχνη στις όχθες της ομώνυμης λίμνης που αυτές τις μέρες έχει την τιμητική της!!! Ποτέ ένα οδοιπορικό στο Ραζταστάν δεν είναι πλήρες εάν ο ταξιδιώτης δεν έχει την ευκαιρία να παρευρεθεί στο πολύχρωμο, πολύβουο, σχεδόν σουρεαλιστικό κόσμο που αντιπροσωπεύει η περίφημη Γιορτή του Πουσκάρ. Η Πανσέληνος του Νοεμβρίου, όπως φωτίζει τη λίμνη του Πουσκάρ αποτελεί το έναυσμα για χιλιάδες προσκυνητές να τιμήσουν τον μοναδικό σε όλη την Ινδία Ναό του θεού Βράχμα και ταυτόχρονα να διασκεδάσουν στο τοπικό πανηγύρι. Η θρησκευτική γιορτή και τα πλήθη που συρρέουν για προσκύνημα αποτελούν και την καλύτερη ευκαιρία για τους εμπόρους να πουλήσουν την πραμάτεια τους ενώ χιλιάδες καμήλες «στολίζονται» και «ζωγραφίζονται» κατάλληλα για να τραβήξουν την προσοχή των επίδοξων αγοραστών. Κι όμως εσείς είστε εδώ! Ζήστε λοιπόν αυτή την εμπειρία με όλες σας τις αισθήσεις. Εμείς έχουμε φροντίσει έτσι ώστε να περάσετε θαυμάσια.

Εκατομμύρια κόσμου, προσκυνητές, ζωέμποροι, ασκητές και… τουρίστες συρρέουν για να τιμήσουν τον μοναδικό Ναό του Βράχμα σε ολόκληρη την Ινδία. Μάλιστα για τις ανάγκες αυτή της περιόδου στήνονται στις παρυφές της πόλης τεράστιοι «καταυλισμοί» από πολυτελείς σκηνές για τους τολμηρούς ταξιδευτές που από τα πέρατα του κόσμου φτάνουν εδώ με τις φωτογραφικές τους μηχανές για να αποθανατίσουν σκηνές που μόνο σε ντοκυμαντέρ θα μπορούσε κανείς να αντικρύσει! Σαν σε ταινία του Φελίνι, θα ξεκινήσουμε για να ανακατευθούμε με τα πλήθη των Ινδών σε μια γιορτή μοναδική. Εικόνες βιβλικές, μορφές ασκητικές, και πανδαισία χρωμάτων και συνδυασμών στις τοπικές παραδοσιακές φορεσιές του Ρατζαστάν, συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο σκηνικό που σε συνδυασμό με την μυσταγωγία των προσκυνητών – καθώς ανεβαίνουν τα σκαλιά του ναού του Βράχμα ή καθώς εναποθέτουν ευλαβικά αναμμένα κεριά και λουλούδια στην ιερή λίμνη – είναι τόσο μοναδικές όσο και η ίδια η Ινδία. Τα λόγια αδυνατούν να περιγράψουν αυτή τη γιορτή. Το Πουσκάρ είναι από μόνο του μία εμπειρία!

Νωρίς το πρωί ξεκινάμε για την πόλη φρούριο του Τσιτοργκάρ που αποτέλεσε την έδρα των Ραζπούτ αρχόντων, της περήφανης φυλής Μεβάρ πριν μετοικήσουν στην Ουνταιπούρ. Η πόλη-φρούριο σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα μνημεία της μεσαιωνικής Χιντού αρχιτεκτονικής παράδοσης γι’ αυτό και ανήκει στη περίοπτη λίστα πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. Αργά το απόγευμα άφιξη στην εντυπωσιακή Λευκή Πολιτεία, χτισμένη αμφιθεατρικά στις όχθες της Λίμνης Πίτσολα.

Η μέρα μας ξεκινάει με την επίσκεψη στο Παλάτι των Μαχαραγιάδων της Ουνταϊπούρ διάσημο για την επιβλητική αρχιτεκτονική του. Στη συνέχεια θα δούμε τον Ναό Τζαγκτίς με το χαρακτηριστικό Ινδουιστικό διάκοσμο αφιερωμένο στο Θεό Βισνού. Οι κήποι Σαχελιόν των κυριών της Τιμής με τα περίπτερα και τα σιντριβάνια δίνουν μια δροσερή νότα τις ζεστές ώρες της ημέρας ενώ για το απόγευμα η βαρκάδα στη γοητευτική λίμνη που συνοδεύεται από την επίσκεψη του μικρού νησιού Τζαγκ Νιβάς αποτελεί το επιστέγασμα μιας ξεχωριστής μέρας. Μην παραλείψετε να απολαύσετε ένα κοκτέιλ σε κάποιο από τα όμορφα καφέ στις όχθες της λίμνης με θέα το διάσημο νησί – ξενοδοχείο Λέικ Πάλας απολαμβάνοντας ταυτόχρονα το μαγευτικό δειλινό.

Αμέσως μετά το πρωινό ξεκινάμε για το φημισμένο θέρετρο της εποχής των Άγγλων Μάουντ Αμπού. Πνιγμένο στη βλάστηση – και πλούσιο κάποτε σε άγρια θηράματα – αποτελούσε αγαπημένο μέρος για κυνήγι τόσο για τους Βρετανούς όσο και για τους Μαχαραγιάδες των γειτονικών περιοχών. Το απόγευμα θα ξεναγηθούμε στους περίφημους Τζαϊνιστικούς Ναούς Ντελβάρα, που χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα και αποτελούν τόπο προσκυνήματος για τους απανταχού Τζαϊνιστές, πιστούς της ιδιότυπης αυτής θρησκείας. Χαρακτηριστικό των ναών αυτών είναι η άψογη διακόσμηση από σκαλιστή πέτρα και μάρμαρο. Η γνωριμία με το Μάουντ Αμπού θα ολοκληρωθεί με μια βόλτα γύρω από τη λίμνη Νακί και τον βράχο Τοντ, όπου κατακλύζονται από κόσμο και κυρίως νεόνυμφα ζευγάρια!

Το πρωί αναχωρούμε για την Τζοντπούρ με επίσκεψη καθοδόν στο περίφημο Τζαϊνιστικό ναϊκό συγκρότημα του Ρανακπούρ. Καμία περιγραφή δεν μπορεί να φτάσει την αισθητική τελειότητα του λεπτοσκαλισμένου μαρμάρου που αποτελεί το βασικό υλικό των ναών. Είναι πραγματικά δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως αυτές οι «δαντέλες» στην οροφή των ναών είναι έργα ανθρώπων. Ένας χώρος που μεγεθύνει το θρησκευτικό συναίσθημα και συγκινεί πιστούς και αλλόθρησκους. Στη συνέχεια αναχωρούμε για την Τζοντπούρ. Η διάσημη Τζοντπούρ είναι όντως μια από τις ωραιότερες πόλεις της Δυτικής Ινδίας, γνωστή και σαν Μπλε Πολιτεία, λόγω του μπλε – λουλακί  χρώματος που έβαφαν τα σπίτια τους οι βραχμάνοι ιερείς.

Σήμερα θα γνωρίσουμε τη Τζοντπούρ ξεκινώντας από το περίφημο φρούριο Μεχρανγκάρ, κατοικία των μαχαραγιάδων της περιοχής για πολλούς αιώνες. Χτισμένο σ’ ένα λόφο 125 μέτρα ύψος πάνω από την πόλη έχει αρκετά περίτεχνα παλάτια, αυλές και χαρακτηριστικές σκαλιστές όμορφες προσόψεις που του προσδίδουν μια ξεχωριστή γοητεία. Στη συνέχεια θα επισκεφθούμε τα βασιλικά κενοτάφια του Τζασβάντ Θάντα, φτιαγμένα το 1899 από λευκό μάρμαρο και αφιερωμένα στη μνήμη του Μαχαραγιά Τζασβάντ Σίνχ καθώς και το κυρίως κέντρο της πόλης με τα χαρακτηριστικά λουλακί του κτίσματα. Απόγευμα στη διάθεσή σας για τη πλούσια αγορά της πόλης.

Μετά το πρωινό αναχωρούμε για τις εσχατιές του Ρατζαστάν, εκεί που κυριαρχεί μία από τις πιο αφιλόξενες ερήμους του πλανήτη, η έρημος Ταρ. Ο χρόνος στη Τζαϊσαλμέρ έχει σταματήσει, τότε που οι πλούσιοι έμποροι έχτιζαν τις επαύλεις τους, τα γνωστά χαβέλις και που συναγωνίζονταν μεταξύ τους για την κοινωνική καταξίωση μέσω του πλούτου και της χλιδής. Στα στενά σοκάκια της περιτειχισμένης πόλης, τα μεγαλόπρεπα κτίρια είναι οι καλύτεροι μάρτυρες ενός ενδόξου παρελθόντος. Δεν είναι τυχαίο που η Τζαϊσλμέρ θεωρείται η τελευταία «ζωντανή» μεσαιωνική πόλη-κάστρο. Εμείς θα φτάσουμε στην πόλη, την ώρα του δειλινού, την ώρα που οι αδύναμες ακτίνες του ήλιου θα χαϊδεύουν νωχελικά τα περίτεχνα κενοτάφια στα περίχωρα της πόλης. Η θέα της Τζαϊσαλμέρ είναι απλά μαγική.

Σήμερα θα γνωρίσουμε από κοντά μια πόλη-θρύλο. Θα μπούμε μέσα στο κάστρο και θα περπατήσουμε στα στενά δρομάκια που ασφυκτιούν υπό το βάρος των επιβλητικών σκαλιστών προσόψεων των «Χαβέλις». Υπέροχα κτίρια, σπουδαίοι Τζαϊνιστικοί ναοί και η αύρα ενός παρελθόντος γεμάτου αναμνήσεις συνθέτουν τη μαγική εικόνα της «Κεχριμπαρένιας Πολιτείας» του Ρατζαστάν όπως την αντίκρισαν τα μάτια των ευρωπαίων ταξιδευτών του 18ου αιώνα. Η μέρα μας θα κλείσει στους αμμόλοφους της ερήμου Ταρ όπου θα απολαύσουμε μία υπέροχη βόλτα με καμήλες και φυσικά ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα από αυτά που απλόχερα χαρίζει η έρημος.

Αλλαγή σκηνικού σήμερα και αναχώρηση για την πόλη κόσμημα, το Μπικανέρ. Η διαδρομή μας είναι διανθισμένη με την επίσκεψη στο Ντεσνόκ, του διάσημου «Ναού των Ποντικιών», όπου τα εκατοντάδες τετράποδα που φιλοξενούνται θεωρούνται μετενσάρκωση των τοπικών θεοτήτων και λατρεύονται με ανάλογες τιμές και αφιερώματα από τους πιστούς…  Άφιξη αργά το απόγευμα στη Μπικανέρ.

Κορυφαίο αξιοθέατο της πόλης το κάστρο Τζουναγκάρ. Εξωτερικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με την εναλλαγή των αέρινων μπαλκονιών και των σκαλιστών παραθύρων. Το εσωτερικό του, ακόμα πιο εντυπωσιακό περιλαμβάνει αίθουσες ακροάσεων, εσωτερικές αυλές καθώς και το περίφημο Χαρ Μαντίρ όπου γινόντουσαν οι βασιλικοί γάμοι και οι στέψεις των μαχαραγιάδων. Πόσες εικόνες, πόσα χρώματα, πόσες ιστορίες στη σημερινή μας ξενάγηση. «Χορτάτοι» συνεχίζουμε για την Μαντάβα στη περιοχή του Σαχαβάτι.

Η περιοχή του Σαχαβάτι στο βορειοανατολικό άκρο της πολιτείας του Ρατζαστάν, αποτελεί πραγματικά ένα «υπαίθριο μουσείο». Οι πλούσιοι και ευρηματικοί έμποροι του Σαχαβάτι κυριάρχησαν για ολόκληρους αιώνες στην οικονομική ζωή της υποηπείρου, ανταγωνιζόμενοι μεταξύ τους για την κοινωνική καταξίωση. Προϊόν αυτού του «αγώνα» είναι τα περίφημα «Χαβέλις» του Σαχαβάτι με τις εξαιρετικές «ναΐφ» νωπογραφίες που πέραν της πρωτότυπης αισθητικής τους αποτελούν και την εύγλωττη εξιστόρηση μιας τεράστιας λαϊκής και αστικής παράδοσης. Το οδοιπορικό μας στο Ρατζαστάν τελειώνει σήμερα καθώς επιστρέφουμε στην πρωτεύουσα της Ινδίας, το γνώριμο πλέον Δελχί. Θέλοντας να κλείσουμε τον κύκλο των επισκέψεών μας με έναν ξεχωριστό τρόπο, θα σας μυήσουμε στο φανταστικό συγκρότημα ναών Άκσαρνταμ που μόνο το Cosmorama προσφέρει στους ταξιδιώτες του! Ένα συγκρότημα που αναδεικνύει την παραδοσιακή Ινδική και Ινδουιστική κουλτούρα, πνευματικότητα και αρχιτεκτονική, μοναδική στο είδος της. Περιλαμβάνει έναν ολοκαίνουργιο πετρόκτιστο ναό, 10 μόλις ετών που προσελκύει το 70% των ξένων επισκεπτών στο Δελχί. Είναι κτισμένος στις όχθες του ποταμού Γιαμούνα, εμπνευσμένος από τον μαχαραγιά Πραμουκ Σουάμι και περιβάλλεται από εντυπωσιακούς κήπους και ένα υπέροχο μουσικό σιντριβάνι. Το συνολικό θέαμα είναι βέβαιο ότι θα σας εντυπωσιάσει με τον πλούτο και την αρμονία του. Τέλος, μεταφερόμαστε στο ξενοδοχείο μας για δείπνο και διανυκτέρευση.

Νωρίς το πρωί αναχωρούμε για το αεροδρόμιο για την πτήση της επιστροφής μέσω ενδιάμεσου σταθμού στην Αθήνα.